-- ยินดีต้อนรับสู่เมืองกรุง --


--  ยินดีต้อนรับสู่เมืองกรุง --

        ตั้งแต่ที่ได้ทราบข่าวว่า คนที่ติด top 5 ของโรงเรียนจะมีโอกาส ไปดูงานที่กรุงเทพฯ ตัวผมเองก็รู้สึก อยากได้โอกาสนั้นมา แต่ด้วยความที่เป็นตัวของตัวเอง จึงอยากจะเสียสละโอกาสนี้ ให้กับเพื่อนคนอื่นๆ เพราะรู้สึกว่าตัวเอง ได้รับโอกาสดีๆมาเยอะแล้ว แต่ถึงยังไง ในการสอบตัวผมก็ทำเต็มที่ ไม่ได้เอาการได้ไปกรุงเทพฯ มาเป็นเป้าหมาย ในการสอบแต่อย่างใด 
       เมื่อผลสอบออกมา ก็ได้ทราบว่ามีรายชื่อผมอยู่ ใน1 ของ top 5 ด้วย ดังนั้น เมื่อได้โอกาสดีๆมาแล้ว จึงใคร่ครวญ กับตัวเองว่า นี่เป็นกิจกรรมสุดท้าย ของโครงการsmp แล้ว จึงตัดสินใจตกลง ที่จะคว้าโอกาสนั้นเอาไว้         (เข้าเรื่องๆ) =>           ในการเดินทางไปดูงาน ณ กรุงเทพฯ มีสิ่งหนึ่งที่รู้สึกประทับใจเป็นอย่างยิ่ง คือ การได้นั่งเครื่องบิน เดินทางไปยังกรุงเทพฯ ซึ่งเป็นการขึ้นเครื่องครั้งแรกของผม และอีกสิ่งหนึ่งที่ทำให้ตัวผมรู้สึกประทับใจมากยิ่งขึ้น ในการเดินทางนี้คือ การต้อนรับของพนักงานบนเครื่องบิน(แอร์โฮสเตส) มีการต้อนรับด้วยรอยยิ้ม ประกอบกับการแต่งกายที่สุภาพเรียบร้อย และความเอาใจใส่ ของพนักงาน ทำให้การเดินทาง ที่น่ากลัวสำหรับผม กลายเป็นการเดินทาง ที่เปี่ยมไปด้วยรอยยิ้ม(ไม่ใช่เพราะพี่เค้าสวยน้ะคับ อิอิ) ตลอดการออกเดินทางจากท่าอากาศยานนานาชาติหาดใหญ่ ไปยังท่าอากาศยานดอนเมือง มีความรู้สึกว่าเป็นเที่ยวบินที่อบอุ่นมิใช่น้อย และยังรู้สึกปลอดภัยอีกด้วย เพราะมีทั้งคู่มือการเอาตัวรอด ในกรณีเครื่องลงจอดฉุกเฉิน และมีทั้งการสาธิต การใช้อุปกรณ์ต่างๆเพื่ออำนวยความสะดวก อีกทั้งการประชาสัมพันธ์ที่ทั่วถึง ในขณะที่เครื่องกำลังบินอยู่ ผมได้หยิบหนังสือที่ด้านหน้าของผมมาอ่าน เนื้อหาของหนังสือด้านใน ประกอบไปด้วย " สารจากสายการบินถึงผู้โดยสาร"
คือ เป็นบทความสั้นๆ ของพนักงานแต่ล่ะคนในบริษัทสายการบิน รวมทั้งประธานบริษัทด้วย เป็นการเขียนบอกเล่าประสบการณ์จากปี 2018-2019 เมื่อผมได้อ่านก็ได้เข้าใจว่า พนักงานที่ทำงานเกี่ยวกับการบินนี้ต้องอาศัยความสามัคคีและความอดทนเป็นหลัก โดยคำนึงถึงความพึงพอใจ ของผู้โดยสารเป็นหลัก ต่างคนต่างหน้าที่ ต่างมีเป้าหมายที่ต่างกัน แต่จุดมุ่งหมายส่วนรวมคือ การเอาใจใส่ผู้โดยสาร ให้เกิดความพึงพอใจ ในการบริการของพนักงานอย่างเต็มที่
 ดังนั้นในการเดินทางนี้ สำหรับตัวผมแล้ว สิ่งที่วิเศษที่สุด คือการได้เห็นคนรอบข้างยิ้มให้กัน พูดจาไพเราะน่าฟัง แต่งกายสุภาพ และมีการกล่าวขอโทษ อีกทั้งยังเอาใจใส่อีกด้วย และถ้าหากสังคมบ้าน เต็มไปด้วยคนที่มีคุณสมบัติดังที่กล่าวมา แล้วทุกท่านลองมานึกภาพ พร้อมๆไปกับผมว่า สังคมนั้นจะน่าอยู่เพียงใด   จากใจ นาย ฐากูร ชายเกตุ นักเรียนในโครงการ SMP รุ่นที่ 1 โรงเรียนมะอาหัดอิสลามียะห์.

1 ความคิดเห็น:

  1. เขียนได้ดีครับ สำนวน ลีลาการเขียนภาษาไทย เขียนได้น่าติดตามครับ

    ตอบลบ